Wanneer justitie de projectontwikkelaar vervangt: een vergeten vonnis van 29 oktober 2001

Wat stedenbouw betreft in Planas del Rey, is de geschiedenis doorspekt met gerechtelijke uitspraken die sommigen liever in de vergetelheid zouden zien verdwijnen. Toch zijn deze vonnissen essentiële puzzelstukken in het administratieve en juridische kluwen dat onze urbanisatie sinds haar ontstaan omringt.

Een van deze vonnissen, uitgesproken op 29 oktober 2001 door de Juzgado de Primera Instancia de Falset, verdient onze volledige aandacht. Het gaat niet om een spectaculaire veroordeling of een recent schandaal, maar om een discrete juridische beslissing met toch grote gevolgen.

Op die dag heeft de rechter officieel geoordeeld dat de overdracht van de gemeenschappelijke infrastructuren en voorzieningen van Planas aan de gemeente Pratdip als voltooid wordt beschouwd, een overdracht die bijna tien jaar eerder door projectontwikkelaar Francisco Lebasque had moeten plaatsvinden.

Een beslissing die juridisch gezien een einde maakt aan het eeuwige debat over het eigenaarschap van de gemeenschappelijke ruimten: zwembaden, sportvelden, straten, openbare verlichting, groenzones… Volgens de rechtbank behoren deze eigendommen effectief toe aan de gemeente.

Maar zoals zo vaak in Planas, negeert de gemeente wat de rechtbank bevestigt…

Analyse van het vonnis van de Juzgado de Primera Instancia van Falset – Zaak 195/2001

Achtergrond

Het vonnis werd uitgesproken naar aanleiding van een verzoek tot gerechtelijke tenuitvoerlegging door de Stedelijke Beheersentiteit van Planas del Rey (EUCC).
De rechtszaak was gericht tegen Francisco Lebasque, projectontwikkelaar van de urbanisatie Planas del Rey, en de Schuldeiserscommissie.

Oorsprong van de procedure

De EUCC verzocht om tenuitvoerlegging van een vonnis van 23 november 1993, uitgesproken in het kader van civiele zaak nr. 12/90 (procedure van “kleine vordering”).
In dat vonnis werd Francisco Lebasque veroordeeld om via een notariële akte kosteloos verschillende infrastructuren en voorzieningen over te dragen aan de gemeente Pratdip.

Inhoud van de beslissing van 29 oktober 2001

De rechtbank, na te hebben gecontroleerd of aan de wettelijke voorwaarden (vertegenwoordiging, bevoegdheid, geldigheid van het vonnis) was voldaan, besliste als volgt:

Vaststelling van tekortkoming

Sinds het vonnis van 1993 heeft Francisco Lebasque nooit de notariële akte ondertekend om de infrastructuren officieel over te dragen aan de gemeente.

Toepassing van artikel 708 van de Wet op de Burgerlijke Rechtsvordering

Dit artikel bepaalt dat indien, na een definitief vonnis dat een verklaring van wil oplegt (zoals het ondertekenen van een akte), de veroordeelde dit binnen 20 dagen niet doet, de rechtbank die verklaring van rechtswege geacht wordt afgelegd door middel van een gerechtelijke beslissing.

Beslissing

De rechtbank verklaart de verklaring van wil van Francisco Lebasque als afgelegd.
Deze verklaring betreft de kosteloze overdracht van de volgende eigendommen:

Het olympisch zwembad en het kleine zwembad met bijbehorende voorzieningen.
De vijf tennisbanen.
De minigolfbaan.
De waterput en pompen.
De wegen.
Het rioleringssysteem.
Alle groenzones en hun beplantingen.
De openbare verlichting.

Deze eigendommen worden vanaf nu officieel geacht te zijn overgedragen aan de gemeente Pratdip.

Aanvullende instructies

De rechtbank verzoekt het adres van Francisco Lebasque te verstrekken voor kennisgevingen.
De rechtbank beveelt de inschrijving van deze beslissing in het Kadaster van Falset om de juridische geldigheid ervan te waarborgen.

Conclusies en gevolgen

Dit vonnis bevestigt dat de genoemde eigendommen juridisch gezien geacht worden te zijn overgedragen aan de gemeente, ook al heeft Francisco Lebasque ze nooit formeel via een notariële akte overgedragen.

De gemeente Pratdip is dus, juridisch gezien, eigenaar van de genoemde infrastructuren en gemeenschappelijke ruimten.

Ondanks deze beslissing lijkt het erop dat de gemeente in de praktijk nooit bezit heeft genomen noch het beheer van deze infrastructuren heeft overgenomen, wat een ander probleem vormt (politiek of administratief) dat buiten het juridische kader valt.