Op 15 november 2009 dient een groep eigenaars van Planas del Rey (Planes del Rei) een bestuurlijk beroep in tegen de Gemeente Pratdip, met het doel de weigering tot overname van de urbanisatie aan te vechten en de gemeentelijke verplichting te laten erkennen om de minimale openbare diensten te garanderen.
1) Context
- Datum: 15/11/2009.
- Auteurs: eigenaars van de urbanisatie.
- Doel: nietigverklaring van de weigering tot overname en de tenuitvoerlegging van gemeentelijke diensten.
- Plaats: gemeente Pratdip (Baix Camp).
2) Bestreden beslissing
- Weigering van de Gemeente Pratdip om Planas del Rey (Planes del Rei) over te nemen.
- Aangevoerde redenen: niet-conformiteit van de infrastructuren en de voorafgaande eis van een reparcelación.
3) Argumenten van de eigenaars
- Reparcelación is geen wettelijke voorwaarde opdat de gemeente de minimale openbare diensten zou leveren (water, wegen, verlichting, afval, riolering).
- De Ley de Bases del Régimen Local (art. 26) verplicht de gemeente reeds om deze diensten te leveren, ongeacht een volledige herurbanisatie.
- Het bestaan van een EUCC Les Planes del Rei (Entitat Urbanística Col·laboradora de Conservacion) ontslaat de gemeente niet van haar verplichtingen tegenover de bewoners.
4) Geciteerde jurisprudentie
- Uitdrukkelijke verwijzing naar een eerdere uitspraak (met name de uitspraak van 3 juni 2008) waarin wordt bevestigd dat de gemeente de minimale diensten moet garanderen en deze verantwoordelijkheid niet kan afhankelijk maken van een reparcelación of van een “perfecte” urbanisatie.
5) Ingediende verzoeken
- Herziening en nietigverklaring van de weigering tot overname.
- Onmiddellijke overname (zonder uitstel) van de urbanisatie door de gemeente.
- Effectieve uitvoering van de minimale gemeentelijke diensten ten voordele van de bewoners.
6) Analyse en reikwijdte
- Gemeentelijke strategie: de reparcelación inroepen om de overname uit te stellen en de financiële last op de bewoners af te schuiven.
- Juridische stevigheid van het beroep: gebaseerd op de wet (art. 26) en op reeds ongunstige jurisprudentie voor de gemeente.
- Bewijskracht: toont aan dat in 2009 de eigenaars het “vereiste van reparcelación” reeds betwistten en de eerdere veroordelingen in herinnering brachten.
7) Conclusie
- Het beroep van 2009 is een sleutelstuk: het weerlegt het argument “geen reparcelación, geen overname” en bevestigt opnieuw de gemeentelijke verantwoordelijkheid om de minimale diensten te garanderen.
- Het benadrukt de volharding van een administratieve en politieke blokkade ondanks de bestaande jurisprudentie.
